เราทุกคนมีเวลาเท่ากันคือ 24 ชั่วโมงต่อวัน และแบ่งเวลาออกเป็น 3 ส่วน ๆ ละเท่า ๆ กันคือ 8 ชั่วโมง 8 ชั่วโมงที่ 1 เราอุทิศให้กับการทำงาน โดยมาตรฐานการทำงานของแต่ละประเทศส่วนใหญ่อยู่ที่ 8 ชั่วโมงต่อวัน 8 ชั่วโมงที่ 2 เป็นเวลาของการใช้ชีวิตประจำวัน ทำกิจวัตรส่วนตัวซึ่งต้องทำทุกวันไม่ว่าจะเป็น งานบ้าน กิจกรรมผ่อนคลายต่าง ๆ รวมไปถึงเวลาที่เราใช้เดินทางไปทำงาน 8 ชั่วโมงสุดท้ายนั่นคือการนอน ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญต่อร่างกายมาก ๆ เพราะร่างกายของเราจะซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอได้ในขณะที่เรานอนหลับ ดังนั้นการนอนจึงเป็นผลดีต่อร่างกายทำให้เกิดความเชื่อที่ว่ายิ่งนอนมากก็ยิ่งเป็นผลดีต่อร่างกายมาก ความเชื่อนี้เป็นจริงหรือไม่? ประวัติศาสตร์สอนเรื่องการนอนมากเกินไป ในช่วงศตวรรษที่ 18 มีการรักษาชนิดหนึ่งเกิดขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกา คิดค้นโดยคุณหมอชื่อ Dr. Silas Weir Mitchell การรักษานี้มีชื่อว่า Rest Cure (การนอนพัก) วิธีรักษาคือบังคับให้ผู้ป่วยนอนอยู่บนเตียง ห้ามขยับร่างกาย แม้กระทั่งเวลาทานอาหารหรือขับถ่าย ก็ต้องให้พยาบาลทำให้ทุกอย่าง ผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยวิธีนี้ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงและอาการของพวกเธอไม่ดีขึ้นแต่กลับแย่ลง หลายคนเกิดอาการแทรกซ้อนจากการที่ร่างกายไม่ได้ขยับเป็นเวลานาน เช่น แขนขาอ่อนแรงและแผลกดทับ นอกจากนี้ยังมีอาการแทรกซ้อนทางจิต เช่น วิตกจริต คิดฟุ้งซ่าน…
