เสาวรส หรือ Passionfruit เป็นไม้เถาเลื้อยคล้ายตำลึง มีดอกสีขาวแซมด้วยริ้วสีม่วง ผลเป็นรูปกลม ผลอ่อนสีเขียว เมื่อสุกจะมีหลายสีแล้วแต่สายพันธุ์ ทั้งสีม่วงและเหลือง ภายในมีเมล็ดสีดำจำนวนมาก มีรสเปรี้ยวอมหวาน ถิ่นกำเนิดอยู่ในทวีปอเมริกาใต้ บริเวณประเทศบราซิล สำหรับประเทศไทยนั้นมีแหล่งปลูกอยู่หลายจังหวัดได้แก่ เชียงใหม่ เชียงราย เพชรบูรณ์ ระยอง ตราด ปราจีนบุรี ประจวบคีรีขันธ์ ชุมพร สุราษฎร์ธานี เป็นต้น ทั่วโลกรู้จัก “เสาวรส” ดังที่กล่าวไปข้างต้นแล้วว่าเสาวรสไม่ได้มีต้นกำเนิดมาจากไทย ซึ่งหลายคนเข้าใจผิดคิดว่าเสาวรสมีต้นกำเนิดทางภาคเหนือของไทย แท้จริงแล้วเสาวรสนั้นมีต้นกำเนิดมาจากประเทศในทวีปอเมริกาใต้ และแพร่กระจายไปยังภูมิภาคอื่น ๆ สามารถปลูกได้ในพื้นที่ที่มีภูมิประเทศและภูมิอากาศที่คล้ายคลึงกับอเมริกาใต้ เมื่อเสาวรสเป็นที่นิยมมากขึ้น จึงมีการเพาะปลูกเพื่อขยายพันธุ์เพิ่มขึ้น และไม่เพียงแต่นำมารับประทานสด ๆ เท่านั้น เสาวรสยังถูกนำไปแปรรูปและใช้ประกอบอาหารต่าง ๆ เสาวรสถูกใช้แทนมะนาว และยังนำมาทำเป็นมูสเสาวรสในประเทศบราซิล ส่วนฝั่งอเมริกาเหนือในฮาวายใช้เสาวรสทำอาหารหลายชนิดไม่ว่าจะเป็น แยม เยลลี่ คุกกี้ และไอศครีม ฝั่งนิวซีแลนด์และออสเตรเลียก็มีผลิตภัณฑ์จากเสาวรสเช่นกันคือ น้ำอัดลมรสชาติเสาวรส ในเปอร์โตริโกประชากรนิยมทานเสาวรสสดเพื่อลดความดันโลหิต และเวียดนามนิยมทานกับน้ำผึ้งและผสมน้ำแข็ง เพื่อดับกระหายคลายความร้อน จะเห็นว่าความนิยมของเสาวรสนั้นมีอย่างมหาศาลจากคนทั่วโลก ส่วนใหญ่ใช้ทำอาหารเพราะเสาวรสมีความเปรี้ยว ซึ่งเหมาะแก่การปรุงกับส่วนผสมอื่น ๆ เพื่อรสชาติที่กลมกล่อมสดชื่นยิ่งขึ้น คนไทยนิยม “เสาวรส” …
