หลายองค์กรในประเทศไทย ที่ยังต้องการให้พนักงานมาทำงานตรงเวลาที่กำหนด แต่ต้องยอมรับว่าองค์กรส่วนใหญ่ต้องพบความล้มเหลว แถมยังมีกฎหมายแรงงานคุ้มครองไม่ให้หักเงินพนักงานอีกด้วย เหตุผลหลักยังอยู่กับทัศนคติของหัวหน้างานหรือผู้บริหารเป็นตัวการหลัก มีการยกเว้นผ่อนผันให้พนักงานบางคนด้วยความคิดเห็นส่วนตัว ทำให้กฎระเบียบไม่มีความเท่าเทียมกันในการปฏิบัติจริง จากเหตุผลต่าง ๆ มากมายที่หัวหน้าหรือผู้บริหารจะยกมาเป็นข้ออ้างในพฤติกรรมดังกล่าว เช่น หากกวดขันมากจะทำให้พนักงานลาออก ทำให้ขาดบุคลากรทำงานในตำแหน่งที่หาบุคลากรได้ยาก การเป็นคนเก่าคนแก่ทำงานกับบริษัทมานาน เหตุผลหลักที่พนักงานมาทำงานสาย ที่ทำงานกับที่พักอยู่ไกลกัน หรือรถติดเป็นสาเหตุอันดับแรก ๆ ในพนักงานกลุ่มนี้มีแนวความคิดที่ไม่ให้ความสำคัญนัก สำหรับการเผื่อเวลาในการเดินทาง และไม่คิดที่จะปรับปรุงตัวเองในเรื่องเวลาการมาทำงานเลย มีปัญหาส่วนตัวเป็นประจำ ต้องทำธุระส่วนตัวก่อน เช่น จำเป็นต้องไปส่งลูกที่โรงเรียน ไปส่งแฟนที่ทำงาน หรือเหตุผลอื่น ๆ ทำให้มาทำงานได้ทันเวลาเริ่มงาน พนักงานบางคนไม่มีปัญหาในเรื่องการเดินทาง ไม่มีปัญหาเกี่ยวกับกิจธุระใด ๆ แต่ไม่มีความสุขในที่ทำงาน มีปัญหาในที่ทำงาน อาจจะเกิดจากหัวหน้างาน เพื่อนร่วมงาน หรือแม้แต่ตัวเนื้องานเอง ทำให้ไม่มีกำลังใจทำงาน ไม่อยากมาทำงาน แต่จำเป็นที่ต้องทำงาน ทำงานดึกเมื่อวานก่อน วันนี้จึงมาทำงานสาย มีความคิดว่ามีความทุ่มเทให้กับองค์กรอย่างมาก สมควรได้สิทธิพิเศษบ้าง ซึ่งพฤติกรรมเช่นนี้ทำให้เกิดพฤติกรรมเลียนแบบ จากบุคคลที่คิดว่าตนเองก็อยู่ดึกเหมือนกัน ก็สามารถมาทำงานสายเช่นกัน จนกลายเป็นวัฒนธรรมองค์กรไป แก้ไขปัญหาด้วยข้อกำหนดในการประเมินผล และวัฒนธรรมองค์กร แก้ไขวัฒนธรรมองค์ที่ทำให้เกิดวัฒนธรรมที่เรียกว่า ทำงานครบ 8 ชม. หมายความว่าไม่สาย, ทำงานเลิกดึกมาสายได้ อย่าทำให้พนักงานคิดว่าสามารถมาทำงานสายได้ตามที่ต้องการ เพราะตัวเองทุ่มเททำงานให้กับบริษัทเต็มที่ด้วยการทำงานจนดึก ควรเน้นที่การจัดสรรเวลาทำงานให้เสร็จตามกำหนดมากกว่า ผู้บริหารต้องมั่นคง…
