ธุรกิจไทย-จีน ธุรกิจสร้างรายได้ ทั้งนำเข้าและส่งออก ที่ไม่เคยตกยุค

                เป็นที่รู้กันดีว่าประเทศจีนมีประชากรจำนวนมากถึง 1 ใน 3 ของประชากรโลก และคนจีนก็อาศัยอยู่ในทุกพื้นที่ทั่วโลก ทำให้มีการค้าขายและขยายตัวทางธุรกิจ ตั้งแต่ธุรกิจระดับครอบครัวไปจนถึงธุรกิจข้ามชาติ คนจีนนิยมขยายธุรกิจไปต่างประเทศมากขึ้น เพื่อนำเม็ดเงินเข้าสู่ประเทศตน โดยเฉพาะในประเทศที่มีค่าเงินถูกกว่า เนื่องจากไม่ต้องลงทุนเท่ากับประเทศที่มีอัตราแลกเปลี่ยนสูง อีกทั้งทรัพยากรที่มีอยู่เป็นจำนวนมากและค่าแรงงานราคาถูก ก็เป็นอีกเหตุผลหลักที่ทำให้จีนเลือกลงทุน ในประเทศทางเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็็็ศศศศศโฌษศฑศศ

นับตั้งแต่ปลายปี 2558 เป็นต้นมา นักธุรกิจจีนได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลจีนในการขยายธุรกิจออกสู่ต่างประเทศ ตามยุทธศาสตร์ One Belt One Road และเชื่อว่าจะเพิ่ม

สัดส่วนการค้าระหว่างประเทศต่าง ๆ ในโลกกับประเทศจีน โดยจีนเชื่อว่าไทยมีความพร้อมและยังไม่เคยมีปัญหาทางการเมืองหรือเศรษฐกิจกับจีน จึงทำให้ไทยเป็นประเทศแรก ๆ ที่รัฐบาลจีนสนับสนุนให้นักธุรกิจเข้ามาลงทุน

นักธุรกิจจีนมีความสนใจที่จะเข้ามาลงทุนในไทย ได้แก่ กลุ่มอุตสาหกรรมยานยนต์และเครื่องจักรอัจฉริยะ กลุ่มอุตสาหกรรมชีวภาพ กลุ่มอุตสาหกรรมการแพทย์ และกลุ่มอสังหาริมทรัพย์

 คนจีนเป็นนักธุรกิจโดยสายเลือด

                เคยมีคนกล่าวว่าคนจีนนั้นเป็นนักธุรกิจโดยสายเลือด ไม่ว่าพวกเขาจะไปทำอะไร อยู่ที่ไหน ก็มักจะมองหาช่องทางทำธุรกิจอยู่เสมอ ดังนั้นเมื่อคนจีนได้มีโอกาสไปในสถานที่ต่าง ๆไม่ว่าจะเป็นการเดินทางท่องเที่ยว หรืออาศัยอยู่เพื่อการศึกษาเล่าเรียนก็จะมองหาช่องทางทำกินอยู่เสมอ ประกอบกับระบบอินเตอร์เน็ตที่ครอบคลุมไปทั่วโลก สามารถเชื่อมต่อกันได้ง่ายขึ้นทำให้การติดต่อค้าขายนั้นเป็นไปได้อย่างไม่ลำบาก นักธุรกิจจีนส่วนใหญ่ใช้วิธีท่องเที่ยวในการเก็บข้อมูลทางธุรกิจ วางแผน และใช้ประโยชน์จากการตลาดออนไลน์และระบบขนส่งสินค้าของจีนที่มีความแข็งแกร่งเพื่อต่อยอดทางธุรกิจของตน

คนจีนบางคนเริ่มจากธุรกิจเล็ก ๆ เช่น นำสินค้าจากประเทศที่ตนไปท่องเที่ยวไปขาย เมื่อสามารถหาลูกค้าและขยายตลาดได้ก็พัฒนาให้มีความใหญ่โตมากขึ้น ประเทศไทยขึ้นชื่อว่ามีสินค้ามากมายซึ่งเป็นที่นิยมของคนจีน ดังนั้นนักธุรกิจที่เจาะตลาดหาสินค้าและมีระบบการขนส่งที่เป็นระบบจึงได้เปรียบกว่านักธุรกิจที่ด้อยกว่า

สินค้าไทยเป็นที่นิยมของคนจีน

                ความนิยมแบบหมู่คณะนั้นเป็นนิสัยอย่างหนึ่งของชาวจีน กล่าวคือเมื่อสินค้าใดที่ได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นจากคนกลุ่มหนึ่ง คนอีกกลุ่มหนึ่งก็จะซื้อตาม ๆ กันเพราะกลัวจะหลุดกระแสหรือกลัวว่าจะตามคนอื่นไม่ทัน ความนิยมแบบนี้จึงเป็นการตลาดที่ได้ส่งผลดีอยู่ไม่น้อย

ถ้ายังจำกันได้มีช่วงหนึ่งที่นมอัดเม็ดยี่ห้อหนึ่งของไทยขาดตลาด เนื่องจากเป็นที่นิยมของคนจีน ทำให้นักท่องเที่ยวจีนมองเห็นช่องทางและซื้อในจำนวนมาก เพื่อนำไปจำหน่ายให้กับลูกค้าชาวจีนที่บ้านเกิดของของตน สินค้าไทยอีกชนิดที่เป็นที่นิยมของชาวจีนก็คือ ชาไทย ซึ่งเป็นใบชาชนิดอบแห้งบรรจุในกระป๋อง ชาวจีนนิยมมากพราะมีกลิ่นหอมเฉพาะตัว และซื้อในจำนวนมากเพื่อนำไปจำหน่ายต่อทำให้สินค้าขาดตลาด

จะเห็นว่าความนิยมของคนจีนที่มีต่อสินค้าไทยนั้น ไม่ได้ลงเลยในช่วงหลายปีที่ผ่านมา กลับกันยังคงมีเพิ่มมากขึ้น คนจีนมีการตลาดออนไลน์และระบบขนส่งสินค้าที่มีประสิทธิภาพ ส่วนคนไทยก็มีสินค้าคุณภาพซึ่งอยู่ในความสนใจของกลุ่มลูกค้าชาวจีน ดังนั้นการทำธุรกิจระหว่างไทยและจีนจึงมีการพัฒนาเรื่อยมาจนปัจจุบันนี้